اون میاد و طلبش رو از ما میگیره

در تپش هایت فرو ریزد
 نقش های رفته را باز آورد با خود غبار آلود
**
اما اگر لطف  وبخششی به جا و در خور انجام داده داده باشید اینبار نظام طبیعت خودشو بدهکار شما میدونه

تاکید من بر لطف به جا و در خور به این خاطر هست که بسیاری از خوبیها ی ما عین زشتی و بدی هستند  انجام دادیم و طلبکار هستیم در حالیکه موشکافانه بدهکار شدیم

استاد سخن، مدبر و مدیر اخلاق؛ سعدی بزرگوار، بابی در باب احسان داره ،
مدام به ما در این باب، به خوبی کردن توصیه می کنه

اما در پایان اینهمه سفارش به خوبی تاکید میکنه که:

بگفتیم در باب احسان بسی
ولیکن نه شرط است با هرکسی
بخور مردم آزار را خون و مال
که از مرغ بد کنده به پر و بال
یکی را که با خواجهٔ تست جنگ
به دستش چرا می‌دهی چوب و سنگ؟
برانداز بیخی که خار آورد
درختی بپرور که بار آورد
کسی را بده پایهٔ مهتران
که بر کهتران سر ندارد گران
مبخشای بر هر کجا ظالمی است
که رحمت بر او جور بر عالمی است
جهان‌سوز را کشته بهتر چراغ
یکی به در آتش که خلقی به داغ
هر آن کس که بر رحمت کند
به بازوی خود کاروان می‌زند
جفا پیشگان را بده سر بباد
ستم بر ستم پیشه عدل است و داد

http://88112.blogfa.com/

عیب می جمله چو گفتی ،هنرش نیز بگو

سکوتی که میتواند حرف بزند

خدا،قوانین طبیعت،وجدان